Marah Ada Kelakar Pun Ada Kite Semalam Tauuuuu............

Hai senahhhhh............. apakhabarrrr..... kite sihat je. Senah nak tahu, semalamkan kite 11 pagi dah terpacak kat sekolah anak tau. Alaaaa.....semalamkan sekolah panggil mak bapak ambik duit yang rm100 tuuuu..... Apa ???? sekolah anak senah belum lagi yaaa..... Emmmmmmmmm...... sabar je la nanti dapat la tuh. Cuma akak rasa pelik la janji sebelum PRU 13 hari tu nak bagi rm150 seorang, bakpo bulih rm100 jah. Eeeeeeee...... tak baik tau cakap bohong nanti mati kena potong lidah hiihihihiih...... ayat jaman kecik-kecik kalau gadoh ngan kawan ahaks......

Sesekali dapat renggang dari anak mula la kite nak melaram. Semalam kite pakai sepasang merah uuuuuu... Sib baik di kl, kalau kampung gerenti, kite keno hambat ko kubaaaa kih...kih...kih..... but in kl ai kan wear what kaler ai like, upppp......kite spiking lundong laaaaa.............

Dah habis urusan sekolah pagi kita balik lepas tu kluar lagi hantar hero ngan anak transit gi sekolah agama. Lepas tu kite hantar tuan pengarah ke stesan LRT. Pas tu kite gi bank jap. Nak di jadikan cite masa kat bank. Dengan penuh keayuan duduk di kerusi menunggu, sampai giliran kite orang kaunter tu kata salah kaunter. Cisss... diaorang salah bagi nombor giliran la. Sakit hati kite tau. Bukan kite yang tekan butang no tuh, dia orang tekan. Rasa nak je gi ketuk kepala staff tuh. Dia tak tau kite nih keturunan cik siti wan kembang, bulu roma songsang air liur masin hihiihihiih.......

Alang-alang dah datang, kite ambik nombor baru tunggu lagi. Sudahnyer hampir 2 jam kite bertapa dalam bank tuh. Sehingga kite termiss drama bersiri yang kite duk tengok hari-hari. Ferassss kite tau. Yang kelakar tak boleh blah bila ade call masuk kite tak berani nak angkat, kite malu la senah. Ada sekali tu kite gi sudut dinding lepas tu bawak kluar tpon kite pelan-pelan hiiiihhhiiiii ai mali u. Tipon kite berikat dengan getah daaa............ sudah je jawab terus kite susuk dale beg takok ore napok hahahahahaha...... 

Masa dalam bank tuh kite dapat kawan baru. Kite malu nak save nombor phone dia dalam tpon, takut sat lagi kite bawak kluar tpon mesti dia gelak guling-guling atas lantai tengok tpon kite. Sib baik kite ada bawak bisneh kad, kite hulur je la kat dia. Dalam hati 'selamat kalau tak mau jatuh setended aku' hahahha..... Mana taknyer senah weh, tengok gaya ala-ala opicer bank sekali tpon ikat pakai getah urat daaaa......

Teringin jugak nak pakai tpon yang sentuh-sentuh sekerin tuh. Tapi kite kedekut la senah. Rasa lebih baloi duit seribu 2 tuh kite guna untuk keperluan anak. Keinginan tetap ade nak pakai jugak phone sentuh-sentuh macam kawan-kawan sekeliling. Emmmm..... tunggulah sampai tpon asal kite relai tak boleh di baiki lagi baru kite beli baru hiiihiihhhhiiii...... Bye